Krijime nga Era13.

Si nota muzike
Zerin tend kerkoj
Ne shpirtin e zhuritur
Dhimbjen te sheroj

Ne cdo grimce ajeri
Ti sot me mungon
Sic i mungon dielli qiellit
Kur vetetimat ushtojne

Si akord kitare
Eshte zeri jot per mua
Si tingull melodioz
Ndjenja qe aq shume dua.

Te kerkoj ne cdo cop reje
Ne cdo fjale cdo shikim
Te kerkoj tek vetja ime
Te ky mall qe me perpin.

Te kerkoj ne cdo cope zemre
Ne cdo fjale cdo peshperim
Te kerkoj ne qiell ne toke
Te kerkoj ne shpirtin tim

Si cdo dite ne jeten time
Dhe sot me mungon
Por zoti me qofte deshmimtar
Qe sot me shume te kerkoj.

Ne muret e shpirtit tim
Eshte ngritur nje keshtjell
Nuk te le te shkosh
As te te harroj nuk mund dot

Me dike tjeter une jetoj
Sa here mbyll syte
Ty me mall kujtoj.
Kur ai me flet
Emrin tend shqiptoj
Dhe buzet e mija
Malli I pushton
Sa here te shoh perball
Zemra te kerkon
Behet keq ky shpirt
Kur nuk te prek dot.
Unazen e tij
Ne gisht e mbaje
Syte vetem lotojne
Sa here qe nuk te kane prane.
Ti me mungon,me gjithçka je
Une te therras,Po ti askund s’je.
Dike mbaje ne krahe
Dhe ty ne zemer
Jam mbushur me mekat
Nuk ju ve dot me emer
Por mekati me I madhe
Per mua je ti
Sa shume te dua
Si do jetoj pa ty???

shume te bukura , krijimet erush

***Nate.nuk degjohet gje tjeter vecse tik-taku I ores,dhe hapa te lehte te nje udhetari,qe mesnata e ka zene ne rruget e tiranes.Ndoshta dhe ndonje makine,po shume large dritares sime,te dhomes se gjumit.
Nata dhe une,shoqe te pandashme te njera-tjetres keto kohet e fundit,shoqeruse besnike te vetmise,bashkebiseduse te erresires,ushqyese te mallit pervelues.
Diku larg degjoj kembanat e nje kishe..kuptoj se ora ka kaluar 24 te mbremjes..dhe gjumi akoma nuk po duket ne horizontine esyve te mije.
Minuat kalojne ngadale..Sot as hena nuk ka dal ne qiellin e erret,I ka lene yjet vetem…dhe duket sa shume qielli e ndihen mungesen e saj..sa shume I mungon bukuria qe ajo I fal.
Thone qe dielli u dashurua me henen,dhe I fail asaj nga drita e tij…qe ta bente te bukur e vezulluse si eshte sot…po ajo e tradhetoje,dhe qe nga ajo dite ata nuk takohen me....as shihen,as preken,thjesht nderrohen..thjesht mendohen,thjeshte dashurohen ne largesi….
.si une dhe ti zemer .
Ngadal me maja te gishtave prek xhamin e dritares….dhe se di sesi pa kuptuar,formohet ne brymen e formuar nga vesa e nates, emri jote....habitem me doren time,me fjalet qe kam shkruajtur,me mallin qe sot kam.Sot habitem se sa shume akoma te mendoj.
Ndoshta eshte dita e shenuar qe me bene te kem kaq shume nostalgji per ty,ndoshta vendet qe sivjet i vizitova pa ty,apo thjesht kjo ndjenje qe nuk po me le te jetoj,qe cdo dite shtohet,rritet,me torturon.Se di,as vete nuk arrije qe ti jap shpjegim,as veten ta ndihmoje.
Dhe si petale lulesh,me bihen mbi faqe dy pika lot,kaq te brishte,kaq te vegjel,kaq te dhimbsur,kaq me mall,deshire per ty,per te te pare fare pak,te te degjoj zerin.....te te prek.
Po ti nuk je,duket sikur jeta na ndane,distancat sa vijne behet te pakapercyeshme,te pa arriteshme,humnere midis nesh...dhe kaq shume lot,kaq shume.
Dhe keshtu vazhdojne netet e mia pa ty..dhe mengjeset e mija.
Me aq pak deshire per te jetuar,me kaq shume deshire per te ditur si je.Valle me mendon,me kujton???Me do me ???Ke mall dhe nostalgji per kohen qe kemi jetuar bashke????Apo me ke harruar tashme???Nje tjeter do??Nje tjeter ke vene ne vendin tim?
Po keto nuk kane rendesi me,asnje pyetje,asnje dyshim,asnje pergjigje...tani ne humbem ,humbem pergjithemon,dhe tani me kane mbatur vetem kujtimet,qe ne cdo cepe te dhomes time,jane perhapur si lule zvarritese qe cdo dite po me zene frymen...dhe une nuk kam fuqi ti nderpres.Po cdo dite jetoj me to,sepse ato jane fryme dhe jeta ime.Sepse une nuk mund te te harroje,nuk dua ta beje.
Dhe keshtu e mbylle cdo mbremje me kujtimin tend ne sy...shkoje te fle,duke u lutur qe te te shoh ne enderr,te pakten atje jemi bashke,dhe asnje nuk na ndan,dhe po njesoj fillon dita ime me ty ne buze,me embelsine e puthjes tende te nates...dhe me trishtimin e mbarimit te asaj enderre,qe une prej muajsh ushqej me kot,me deshiren se ti nje dite do kthehesh ke une..................
Dhe keshtu vazhdojne ditet e mija pa ty,dhe keshtu jetoj une me mallin tend ne sy.

Ne sy ne zemer
Me djeg nje kujtim
Malli me I madhe
I shpirtit tim

Ne sy ne shpirt
Dicka me mundon
Kjo largesi
As shkon as afron.

Ne buze e ne trup
Aromen te ndihej
Ta dish sa te dua
Ta dish sa te urrej.

Me mendje me shpirt
Kerkoj te te largoj
Me zemer me ndjenje
Pa ty dot s’jetoj.

Me veten cdo nate
Lutem te te harroj
Sa here te shoh
Me shume te dashuroj

Mallkuar qofte ndjenja
Qe me ty me bashkon
Largohu prej meje
Me lere te jetoj.

Trokasin lehte ne muret e shpirtit kujtime te largeta ,qe sot duan te zgjohen,dhe bashke me naten te me flasin per ty.Kujtime dhe nostalgji te nje ndjenje qe kurre nuk vdes dhe kurre nuk do vije me perseri.Mall per ato momente qe ne cdo qelize te trupit tend shkruhej ndenja qe mbaje ne zemer,dhe ku cdo shikim ishte per momentet magjike qe jetonin te dy.
E cuditeshme si nata eshte udherrefyesja me e mire per fantazmat e te shkuares,per kujtimet e varrosura diku ne zemren time.
Ka mundesi qe qetesia e fal kete,ose thjesht deshira kaq e madhe qe kam ne cdo pore te trupit tim per te pare veten, dhe njeher mes perqafimin tim.Te ndihej shtrengimin e kraheve te tua,dhe aromen e trupit tim tek rrobat e tua.Deshiren tende per te mos ikur nga une,dhe padurimin per te me pare perseri.
Zot,me mungojne ato caste,kur bota ime pershkruej ne syte e tu,dhe asgje nuk me trembte.Une dilja nga trupi im dhe si nje shpirt i permallu nga largesia e gjate bashkohej me trupin tend.......zot,aty te vdisja 1000 here,per tu ngjallur dhe vdekur perseri aty.
Dritarja prane se ciles jam ulur, eshte veshur nga bryma e nates,ftohma e neteve te dimrit ,nuk i afrohet aspak dimrit qe ka krijuar shpirti im,per te mos lejuar kurre me dike qe ta lendoj si ti....ti qe ishe pranvera e kesaj zemre.Dhe sot dhimbja ime,si luftetar mesjetar kerkon pak shpagim ,ose te pakten pak lehtesim nga zhgenjimi qe jeta i dhuroj.
Dhe kalojne oret e nates,dhe tik-taku i rende i ores lidhe mua me realitetin e dhomes se zbrazur dhe erresires se nates.Zoti ka krijuar naten per te falur qetesi per te gjithe ata shpirtra te pervuajtur te dites,qe rendin parreshtur ne kerkim te dickaje me te mire,por mua me ka falur me shume se kaq.Me ka falur vetmin,momentet qe mendoj per ty,dhimbjen qe kam fshehur diku ne nje vend qe gjate dites mos ta shoh njeri,me ka falur ngjalljen e kujtimeve me te dashura per mua.
Sot dhe yjet jane trembur te dalin qe ti japin kesaj nate pak drite na ndriçimi i tyre,dhe ata vuajne nga mungesa e diçkaje te dashur,ose thjesht pushojne per disa çaste...duke me lene ne mua ne oret e mia me ty.....e dine dhe yjet sa shume jam xheloze per keto momente,sa shume dua te te kem per vete ,sa delikate jane kujtimet e mia per ty,sa delikat ky trishtim.
Dhe del si ajsberg , nga fundi i abiseve,dhimbja per ato momente,kur ti i fshiheshe shikimeve te mija,kur ti nuk me thoje dot te verteten,kur ti nuk ishe me ai me te cilin une isha dashuruar.
Shgaravis ne leter mendime dhe fjale,qe ti kurre nuk i lexosh,kujtime,lote,mall,trishtimin qe kurre ti nuk do timesosh,sepse neser nje mengjes i ri do te agoj,une do te grimohem si perdite me kujdes para pasqyres,dhe kur te takoj ty(rastesish gjate rruges sime)do jem po aq e forte sa ti me njeh,duke te pershendetur me nje buzeqeshje fallco,duke mos qene vertet une.
Por nata eshte mikja ime me e mire,sepse flet me mua,me zgjat doren,me heq grimin nga fytyra,masken qe ka kohe qe fsheh friken dhe dhimbjen time,me ulet prane,dhe me le te jem thjesht vetvetja...........duke folur per veten sic vertet jam,nje femije qe ka humbur per te tjeret,si nje femer qe dhimbja i ka marr shume,per mua qe jam ne udhekryq.
Dhe shoh qe oret ngadal kane kaluar,dhe mengjesi ka zbardhur rruget e Tiranes,borije makinash te zhurmshme qarkullojne ngado,kalimtar te pergjumur qe rendin diku.....dhe nata me braktisi dhe me la takim kur dielli te perendoj perseri.
Gris letren ku kam zhgaravitur ,dhe rend per ne shkolle…”nje dite e re fillon”----peshperis,”nje nate e re do te jemi perseri te dy”...MIRUPAFSHIM NE DARK DHIMBJE:

shume bukur... Era do pijme kafe sesben bashke ne te dy.. :P

era

TOP_MODEL shkruajti:

shume bukur... Era do pijme kafe sesben bashke ne te dy.. :P

amore sigurisht qe do ta pime,madje une po beje gati nje nate spektakel,qe mos ta harrosh kurre,po kujdes se mos na shohin ,se na bere hatan,ateher jane cazzi amari per te dy hahahahahah
po pres une,nuk pi me kafe sa te vish ti??ok??hahah

Kujtimet si pjesa me e bukur e cdo ditari shpirti ,sjellin ne kohe nje ndjenje,nje njeri,nje pasjon,nje cast,dhe si te tille jetojne ne eternitetin e mallit.
Kalojne ditet,javet,muajt madje dhe vitet ku cdo gje lihet pas,ndjenja,njerezit,qyteti i dikurshem,jeta ,dhe dashurit e para,pervec casteve me te bukura qe 2 njerez i jetojne ,pervec momenteve me te bukura,ku intimiteti dhe pasjoni kane mbushur ato momente.Kalojne vitet ,kalojne ngadal,dhe dikur e dashur e dikuj,je bashkeshortja e dikujt tjeter,dhe neser nena e nje krijese tjeter,dhe cdo gje qe ke pasur nuk do jete me afer teje,dikush tjeter do te jete,pervec atyre prekjeve ,atyre puthjeve ku pjese e tyre,dhe ato pjese jotja, do te ngelin perjet,(ska prekje te njejta per 2 personave te ndryshem),ne ato deshira ti do ngelesh po ajo,dhe per ty po ata qe ti kane dhuru do nglelen te njejtet.Ne ato nete,kur gjumi nuk te ze,(edhe pse rralle)ti dhe kujtimet e tua,do behen shoqeruesi i atyre momenteve.
Kalojne vitet,si uragan i pakthyeshem,dhe ne rendim pas tyre,si nje ushtar i bindur i nje realiteti gati mbytes,dhe nga pak mundohemi te pershtatemi me ate qe quhet PLAKJE,lodhjes se trupit dhe te ndjenjave.Ne,udhetar te nje treni qe kurre nuk ndalon,pervec se ne ate stazion kur secili prej nesh paguan nje bilet qe e ka prere shume kohe me pare,qe nje mometin qe jeta i tha ,MIRE SE ERDHE O I HUAJ.
Dhe gjate kesaj maratone te gjate,duam,dhe urrejme,luftojme dhe mundemi,qajme dhe qeshim,rrezohemi dhe ngrihemi,urojme dhe mallkojme,por gjithmojne vrapojme,per diku,atje ku ndoshta arrijme ate qe dua,nese eshte vertet se mund te arrijme diku.
Dhe ne trenin qe ti ke hipur,ne cdo vagon te tij(qofte ky tren ekspres,apo treni i nje linje periferia)takon dhe ndesh fytyra te ndryshme,ku secili prej tyre ,le nje shenje ne jeten tende,dhe ku cdo shikim ,gjest,fjale te bene mendosh,dhe ne castet e tua,kur je ti dhe vetvetja,bejne qe secili prej tyre te te jap e te te marr dike.
Dhe ecen treni i jetes sime,ne nje qytet tjeter nga ai qe me lindi,e gati me rriti,per te me larguar prej andej,dhe per te me derguar si nje mergimtare ,ku cdo cast i imi,cdo pasagjer qe takoj me bene te kujtoj qytetin tim.
Qyteti emrin e te cilet e shkruaj ne reren dhe te dallget e detit,ku aroma e tij me ndjek tani larg,ne folezen e jetes sime.Kalojne vitet,njerezit qe kam njohur dikur gjithashtu(disa prej te cileve nuk i kujtoj me,dhe disa te tjere qe jane real ne jeten time)kalojne dhe momentet dhe kujtimet e para,dashurit e nje adoleshence te kaluar(kujtime te bukura)dhe prekja e nje mometi magjik,thjesht dashuri qe as nuk vdes dhe as nuk lind me kurre ajo.

vdeksha une per ty sa te mire te kam... papappapapa si ma blen mendjen ti mua.. Po jo, une ti dhe drita e henes nga plazhi i ri.. :)
prit prit se se shpejti aty jam.. ;)

ore se mos genjen se te mori dreqi koken,se te vije ne kine,aty ku je te marr per lesh koke te sjell ketu,ja kam deshmimtar chatin.uuuuu te vishem pak thekthi???hahaha
ika yllo se kam pak pune.flasim ok??

flasim si jo... marrim nga nje autopalant te na degjoje gjithe lagjia.. :)
Te mbyten punet ty.. Po ik ore thuaji mafishes laji enet vete dhe hekuros se s'do merremi me ty.. :P .. kemi plane thuaji.. ;)
gjithe te mirat.. ;)

hahahahhahahahha e kam hedhur nga ballkoni,eshte rehat tani,po kam sezon mo,ca lesh enesh,une jam bere burre aq shume beje pune shtepije hahahahahah kiss

.....aaaaahhhhhhhhhhhhhhhh......... :cry:

shtriga me e embel e botes,mos u merzit se kam kam shumeeeeeeee zemer une ty mi

thekthi je thekthi...
Thekthi i modh kshu me thane...
mafishes mire ja bere se s'te merithon ty ai kurthari... :P
P.s. Era te ka sharre ORI mbreme po mos thuaj qe te thashe une..

po ti ore ca dreqi do kerkosh nga plazhi ri..ik ore coje nga pylli sodes poshte shiko dhe si po ven punimet e tec-it

***Po i mbylle syte zemer
Te lodhur nga te qaret
Se vetem ne enderr
takohen te ndaret
le te jete jeta jote
sic e deshiron ti
dhe ne vdeksha une
jeto ti per te dy.
Po i mbylle syte zemer
Te lodhur nga pritja e gjate
Nga ky mall qe po me shkaterron.
Qe po me helmon dite e nate.
Po i mbyll syte zemer
Te lodhur nga vetmia e gjate
Dhe ne keto nete vjeshte
Te mundohem te fle pak.
Po i mbylle syte zemer
Me mallin qe me djeg ne gji
Te uroj naten e mire
Te kushdo krahe te jesh tani.

BASHKEBISEDIM ME VETMETEN


Dhe pak nga pak kalojne ditet e mija,dhe si ti me ke mbetur mikja ime me e mire.Madje me besnikja,e vetmja qe nuk me ka tradhetuar,e vetmja mike qe netet e gjata ka qare me mua....nga dhimbja qe me ka fal jeta....Ti qe kur nuk me ke kthyer shpinen,kur te therrisja ne ditet e zymta te dimrit,dhe netet e nxehta te veres,ne ato dite kur hidherimi mbushte ditet e mija,dhe ne ato te tjerat kur gezimi me mbushte zemren.
Ti qe ruan me fanatizem kujtime me te bukura te jetes sime,ato me te ndjerat,me te trishtuarat,me largetat e me te afertat.
Ti mike besnike qe zemra ime te ka thene cdo sekret qe e mbyt,e vetmja qe une besoj,qe kurre nuk me ka tradhetuar,dhe sdo ta besh kurre.
Ti qe me kritikon sa here qe tregohem tekanjoze,sa here qe beje nje faj,sa here qe kthehem ne femije,sa here qaj nga dhimbja ,nga trishtimi qe kalon cdo dite ne jeten time.
Une dhe ti jemi nje ne perjetesi,dhe kurre asgje,askush nuk na ndan dot,askush nuk mund te te marr ty nga une,mua nga ti....asnje dashuri(sado e forte te jete)asnje dhimbje(sado e madhe te jete ajo)asnje person(sado i rendesishem te jete ai/ajo)asnje ngjarje(sado e lehte apo e veshtire te jete)asnje cast nuk mund te ikesh nga une...ti qe nuk me braktise kurre....
Ti qe ke ditur te me ngushellosh ne cdo cast te jetes sime..ne ato caste ku dhimbja me kafshonte qenien time,dhe zemra me helmohej nga gjithcka qe me rrethonte,kur fryma me mungonte dhe kerkoja vetem pak lehtesim,kur gjumi s’me zinte dhe doja vetem pak qetesi,dhe syte me dhimbnin nga lotet e nxehete....atje ishe ti mikja ime.....
SI TE JETOJ SOT????SE DHE TI ME JE LARGUAR.....
Sot si do jetoj?Vetem ne kete bote,ne kete jete,qe nuk me takon me,nuk me ngjane me,ne kete kurthe qe po me mbyt.Ne kete jete,ku qenia ime eshte ne udhekryq,dhe asgje,askush nuk me gezon me.
Jo se jam frikacake..ti e di shume mire qe nuk jam.As me tremb jeta,as veshtiresit,po me tremb kam shume vetmia...dhe sot jam kaq vetem ne nje bote ku me rrethojne kaq shume qe me duan.
Po e vetmja gje qe dua,qe vertet me intereson,eshte te gjej ty....VETEN TIME qe prej ca kohesh e kam humbur,e kam fshehur ne nje vend shume te mbyllur larg realitetit qe une cdo dite jetoj.
Ti qe me njeh aq mire(madje me shume se nena qe me ka sjell ne jete)di si te me ngushellosh sa here me mungon dikush,sa here qaj dhe sa here dhimbja me mbyt.
Me ty kerkoj te flas sot ne kete nate vetmie,ku qenia ime mbytet nga kujtimet e dicka qe kurre nuk ka pas.Shpesh me veten time mendoj per ate cka mund te kisha qene...dhe shume here te tjera per ate cka do te doja te isha.Zot sa shume njerez,sa shume gjeste,sa shume fjale me mungojne sot....sa me mungon ti mikja ime.
Si ujvare neper shkembinjte e jetes do kalojne vitet e mija,nga vajze do plakem ngadalè.....veshtiresit e zgjedhjeve do jene si vetetima ne qiellin e prishur,dhe here te tjera do te jene bubllima ne qiellin e qete....dhe perseri ne te dyja do jemi bashke.....dore per dore,ne dallget qe deti i trazuar do te ngreh tallaze.
Po sonte te lutem me li ne vetmin dhe ne dhimbjen time,per pak caste te jem une....dhe ti them vetes...NGRIHU,S’JE ME E VOGEL,dhe neser te rinis nje dite e re....por sonte,kam kaq nevoje te rri vetem me “mua”........te rri me kete dhimbje qe me mbyt....qe te fitoj nje nga ne te dyja...ajo qe vertet ka force te te perballoje kete rebus qe quhet JETE

urime dhe pergezime erush je oksigjeni i forumit,bravo

***Dhe ditet kalojne ngadal,dhe muajt gjithashtu,madje dhe stinet….po vjen vjeshta,dhe bashke me gjethet e pemeve,po zbehet dhe ndjenja ime per ty.Po humb ne syte e mi fytyra jote,shikimi,zeri dhe madje ne lekuren time,ndjesia e prekjes tende.
Ti po humbet ne syte e mi,si loti qe tretet ne xham,dhe si mjegulla zhduket sa here del dielli.Dhe une qe perpiqem cdo dite e me shume te te mbaje me vete,te mos harroje shikimin tend,syte e tu tek une,zerin tend brenda meje,ndjenjen per ty,qe eshte gjeja me e shtenjte per mua,kujtimi me I bukur qe me lidhe me ty,me ne,me dashurin………..
Dhe lotet me bien ne faqe ngadal,duke nxehur faqen,duke djegur syrin,duke perveluar zemren,dhe cdo dite shtohen.....
Po sot...o zot dhimbja eshte me e madhe se cdo gje,cdo njeri,cdo send e krijes qe ekziston...s’mendoj se zemra ime do ndihej ndonje dite dhimbje me te madhe per ty.
Kurre me......
Dhe une nuk mund ta besoj,ta duroj,kete dhimbje,sepse kjo kalon ndarjen,kalon ne,dashurin,largesi...kjo dhimbje kalon mua dhe boten qe me rrethon................

Dhe sot ankthi i zemres sime kalon mua,dhe rend per tek ti,ty qe ka kaq kohe qe nuk po te shoh,qe je larg ne kete moment kaq te veshire,kaq te brisht per ty......
Dhe sot malli dhe lotet e mi behen me te fort,sepse je ti qe po vuan,me shume se per cdo gje tjeter,me shume se cdo dhimbje qe me ke falur mua.
Dhe une nuk jam me ty,te te prek syrin e lotuar,te te ledhatoj,te te flas,(si gjithmon zemer)si e kerkonim njeri-tjeterin kur kishim nevoj.....(ti per mua dhe une per ty)
Mendoja se dhimbja matej me fjale,me lot,me trishtim.....po sot dhimbja jote,dhimbja jone nuk ka fjale as lot ,ka vetem heshtje,e gjate sa largesia qe na ndane ne kete nate gushti,dhe ankth....nje ankth torturues qe e shtyn zemren time,mua,te rend per tek ty......
Dhe vrapon kjo zemra ime kaq e lodhur sot per tek ti,te therret te kerkon,te te shoh fare pak,te te shoh nga larg qe ta di si je,si po rri pa mua(sot qe ke kaq nevoje per mua).
Dhe nje grumbull kujtimesh perplasen ne bregun e shpirtit tim sonte,perceptime ndjenje dhe fjale lamtumire...cdo gje kaq konfuze sot,ndoshta fjalet e B.... trullosen lidhjen logjike t e jetes sime.....(o zot cfare po them????sot cdo gje ka shkaterruar lidhjen normale te qenies sime)Po cdo hap,cdo lot e fjale…sot me drejton vetem tek ti…..ti qe pa mua dhe me dhimbjen tende je diku larg,sa as cel nuk po te kap,as une,qe e gjitha cka mund te beje sot per ty eshte te qaje..per ty,per mua,per ne(sa egoiste qenka dhimbja,une sot mendoj per vete,dhe per ne....po ti zemra ime?????????????)
Ndoshta duhet te marr makinen dhe te vije tek ti,sepse deshira dhe malli per ty jane kaq te medha sonte,dhe nevoja te te rri prane,pa te folur ,pyetur,thjeshte dua te rri me ty.vetem kaq.Vetem kaq zemer,te jemi bashke,pergjithemon.UNE DHE TI dhe cdo gje do kaloj,ne te dy cdo gje mund ta zgjidhim,mjafton te jemi bashke.
Qenia jote flet gjithcka me jep
Kerkoj te jem me ty
Je jeta ime me jep shpres
Shpirt jemi te dy.
Gjithe bota je per mua
Gjithe bota jemi dy.

***Erresire ,thjesht une, nata dhe vetmia(dhe ti diku brenda meje)si cdo nate qe ngryset,dhe cdo dite qe zbardhe...me le, me gjen dhe perseri iken,vjen....dhe ti....larg nga jeta ime.
E di,madje si cdo tik-tak ore,me rregullsine e pa ngaterueshme,ti me kujton,me flet,me kerkon..sepse ti ,si une nuk jeton dot vetmin..je larg...je pa mua.
Dhe si ne terr kerkoj,me ngulem “perset” e sjelljes tende,te zgjedhjeve,te deshires tende larg nga une......dhe prape si ne udhe kryq,asnje pergjigje...heshtje.....
Kaq shume kohe dhe asnje fjale nga ty(thjesht pershendetje si dy kalimtar rasti),as nje shpjegim,as deshire dhe mundesi per te te pare(ti mendon se keshtu eshte me mire??)
Keshtu mendon se eshte zgjidhje???Apo kaq, me mire,sepse nuk ke kurajo te flasesh,te kerkosh,nuk ke kurajo qe te perballosh?????? TI????????
Se di se si kalojne keto nete(si po te pres),si arrije te mashtroj vetem disa ore gjumin,naten se jam kaq e lodhur.....madje dhe ankthin(se besoj cfare me thane,jo per ty,jo neve).....
Dhe perplasen ne shpirtin tim,kujtimet,lotet, dhe fjalet e tua te fund(I....ti je me mire pa mua)..me mire??sa egoist je ti,ti bota jote,perfeksionizmi jote,deshira qe te mos lendoshe, menyra jote e te qenit kaq arrogant,kaq i paperkulur,kaq egoist(sa dhe dhimbjen do ta mposhtesh vetem,dhe me largon)
Dhe une kaq e brisht ne qenien time(se mendoja kurre),thjesht pres,pa mundur dhe pa arritur te marr guximin te vije te te takoj,fundja te te harroje...vetem thjesht te gjej qetesin.....sepse ka kaq kohe qe me mungon(dhe po tretem ne syte e atyre qe me duan).
Ka kohe qe nuk jam me une...(as e di do te jem me),sepse une humba I……mbi te gjitha,dhe pas ty te gjithe ate qe kishim ndertuar bashke………..
Dhe pres…..me shpresn se kjo eshte thjesht nje mankth,dhe ti do vish te me zgjosh……ose te pakten thjesht te vish….sepse cdo gje bashke mund ta kalojme….
Dhe pres.....ne cdo rrahje zemre,cdo frymemarrje,cdo hap,cdo gjethe peme qe bie ne trotuarin para shtepise sime…une pres nje fjale, nje telefonat…dhe thjesht te te degjoj zerin..thjesht per pak sek….sa ta di qe ti je mire…..
Dhe oret kalojne nje nga nje...dhe dhimbja me cane kraharorin..dhe ti me mungon me shume,madje me me furi se dje...dhe neser me shume se sot....(kete e di).
Dhe mundohem te ngurtesoje shikimin tend ne filmin e kujteses time,te jete me mua deri ne agim,e se bashku te jemi me ty…..(te te pres)
Dhe ne ne mendje kam te njejtat vargje kenge..qe me kujtojne ty...

Vorrei,soltanto che ora la notte velocemente andasse
E tutto quello che hai di me
Di colpo non tornasse
E voglio amore, tutte le attenzioni che sai dare
E voglio indifferenza se mai,mi vorrai ferire.

Ne cdo rrahje zemra e ndihen se dicka do ndodhe,dicka rreth sa po shkaterohet,po bie pak nga pak..ai univers qe ajo ka ndertuar.E dine dhe syte,madje e njohin dhimbjen..qe kapercen nga syte e mi tek te tute.
..........Ora 2 pas mesnate dhe thjeshte hena ka ngelur te me beje shoqeri,hena dhe nje cel mbi tryeze,ku ne cdo tik-tak ore une vrapoj ta shoh,se mos ti me kerkon,se mos ti me kujton.....po cdo levizje e kot,ti ke dite qe nuk me kerkon me si ne fillim,ke dite qe nuk je me si ne fillim,madje nuk je fare ti...une te pakten nuk te njoh me.Ndoshta ke humbur???
Nuk po gjen dot as ti veten tende i dashur??Ku je??Cfare te mundon??Kush????
Ne qe bisedonim me shikim,dashuroheshim me veshtrime,ledhatoheshim me dhembsurine,ishim afer dhe ne largesi...ne sot nuk po kuptohemi as duke bertitur,duke u cjerre,duke klidhur.......ne sot kemi humbur ne humnerin e madhe qe na ndan.
Ma thuaj ta di,te pakten mos te me torturoj pritja,dyshime,frika per ty......O ZOT....
.................................C’PO NDODHE ME NE ZEMER?????.......................................
Dhe une sot kam humbur ty,dashurine,mikun time me te mire..une kam humbur veten.
Cdo gje qe me ka mbetur jane kujtimet,si copa xhami te shperndare ne cdo vend ku hedh hapin,ne cdo vend ku kerkoj pak qetesi,ne cdo vend ku kerkoj te te prek.
Dhe me ka ngelur dhimbja,po kjo dhimbje nuk eshte e bukur,edhe pse brenda je ti,ajo eshte kaq e pashpirt,kaq mizore,kaq e torturuse pikerisht sepse e shkakton ti,sepse je pjesa e saj,sepse jeton ne te…sepse lind vetemin time.
Ne qe u dashuruam aq shume,qe s’jetonim dot pa u pare ne sy,qe nuk kishim frike nga largesia,nga vdekja,nga jeta..mjaftonim te ishim bashke…ne qe u dashuruam, u ndame, dhe trupi u mbarse dhe lindi vetmine……lindi ankthin ne syte e mi….lindi largesine.
Po une sot jam kaq e lodhur,kaq shume …..sa cdo gje me duket si nje mankth qe s’po mabron kurre,qe askush nga ne te dy s’ka mundesi,apo deshire ti zgjate doren,ta ndryshoje kete situate.
Ndoshat dashuria mbaroj(cdo gje mbaron nje dite)apo ne duam qe te mbaroje(dhe 2 njerz qe duhen mund te lodhen me njeri-tjetrin)ndoshta nuk jemi aq te forte sa te luftojme(sepse dashuria do kurajo)ndoshta ne hoqem dore(nuk kemi besim te ne,te kjo ndjenje)ndoshta ty dicka te shqeteson(o zot,kjo do me vdiste me shume) ndoshta……vetem kaq….ndoshta……dhe “ndoshta” nuk mbaron kurre.
Po te le te shkosh zemer,sepse ndoshta kete do…..sepse u lodha duke te kerkuar,tani jo me,tani nuk kam me mundesi....tani ....IK.
Dhe nese me kerkon,mjafton me thirre,mjafton qe te duash....dhe sa do larg te jem..une do vije.....po deri atehere.......une nuk do te kerkoj me.

***Sot per ty zemer kam shume mall,shume dashuri,kaq shume nevoje per ty,per te te degjuar,per te te degjuar zerin fare pak,nga tel….sespe sot me mjafton kaq te ndihem pak me mire.dicka po me shtrengon zemren,mungesa,malli,trishtimi,se di cfare eehte…po e di qe je ti….qe je ti qe me mungon…..
O ZOT sa ndjenja trazohe sot ne shpirtin tim….as gje nuk me ngushellon sot,asgje nuk me bene te ndihem mire..zemra ka tallaze Brenda saj…ka trishtim,inat,dhimbje,urrejtje,mall,zhgenjim,lot,klithje,thirrje …po mbi te gjitha ka emrin tend.
Ty qe une desha aq shume,aq shume te adhuroja,ti qe ishe dielli ne syte e mi,ishe si shiu ne kohe te thate,si oaz ne shkretetire,si ajri per zogjte,si dielli pas stuhise,si bora qe cdo gje te bukur zbardhe....ishe ti fillimi dhe fundi i dites sime.....atje ku hapej mengjesi ku perndonte dita.....
Dhe sot je prape ti qe je bere ferri I diteve te mia,frika e neteve te gjata,zhgenjimi qe me ka pushtuar zemren,trishtimi i syve te mi,lotet qe kur nuk mbarojne,dhimbja qe me mua deri ne fund te diteve te mia do jetoj me mua....je ti qe ike pa thene as lamtumire.....
Se di sot nuk arrije t’ja shpjegoje as vetes si ike..jo pse ike,sespe e di qe jeta ndarje ka,po menyra qe pas teje mbylle deren,aq dhunshem,aq pa menduar per mua,per ne,per dashurine…ti krijes kaq e pa dashur,ti njeri pa kurajo…..ti qe je jeta ime….ti qe nuk meriton te te dashuroj…..
Sot ne keto ore te vona..ku pervec tik-takve t eores nuk degjohet asgje tjeter,une kam kaq mall per ty,dua vetem pak te te degjoj zerin,te te ndihej,edhe pse larg,vetem per pak….sepse mendoj se sot zemra po me pushon per ty….
Ti thoshe se me doje,se kurre nuk do me lendoje,se kurre nuk do me harroje….ti genjeshtar qe dole ne rrugen time….ti qe nuk emeriton dashurine time….as nje dashuri ne bote..
Lotet me rreshkasin ngadal ne faqe,eshte malli…dhe une mundohem te te urrej,qe ti ndaloje lotet,ti them pusho….po nuk mundem,syte qajne dhe cdo dite per ty me shume.
Dhe zemres I lutem qe per ty mos te vuaj me,te mos ndihej dhimbje…as mall…po e kot
Dhe qenies time cdo nate I lutem,I pergjerohem te te harroje,te harroje aromen tende,shikimet qe me jepje,zerin tend,puthjet dhe ledhatimet e tua ,te harroje ty….
Po eshte kaq e veshtire me thote,kaq e pamundur,kaq dhimbje ka..o zot…..kur do pushoje kjo zemer se rrahuri per te….kur do harroje,kur mund te fle….???????????????????????
Dhe sot,sic do nate une ndihem kaq vetem,kaq e trishtuar…duke biseduar me ty…duke u lutur,qe neser te te degjoj fare pak zerin…sa te me largohet pak malli…..
Dhe nderkohe te vetmen shoqeri kam dhimbjen….dhe pas vetes e shtrengoj,se le te me iki,sepse me kujton ty…sepse dhimbja eshte e bukur dhe e dua sepse brenda ka ty.