Martesa dhe jeta

Ja disa nga rreziqet e shumta si pasojë e mosmartesës;
rreziku
trupor dhe shëndetësor. Mosmartesa shpie gjer tek prostitucioni dhe
sëmundjet ngjitëse vdekjeprurëse si: sida, sifilizi, gonorea, papiloma
e njeriut, sëmundja e adoleshencës së hershme etj.
rreziku
moralo-shpirtëror. Si rrjedhojë e mosmartesës paraqiten devijime të
rënda morale dhe shpirtërore. Kështu kemi prostitucionin, pastaj
homoseksualizmin, pedofilizmin e shumë të tjera të këtij rangu, e tek
këta persona shtohet harresa, bie interesimi i tij për aspekte tjera të
jetës (ai është indiferent ndaj tyre), ai bëhet barrë dhe fatkeqësi e
shoqërisë. Kështu kemi paraqitjen e disa dukurive si: rini rrugaçe,
huligane e dhënë pas epsheve, gjeneratë e ngatëruar dhe e sëmurë në
trup, moral, mendje dhe shpirt, tregtues pasionesh e instiktesh që
merren me shitjen e femrave në shtëpitë publike, lokale të natës ku
femrat zvishen pa fije turpi para meshkujve, libra erotikë, revista
pornografike, filma të fëlliqur, grupe hipikësh që u ngjasojnë shtazëve
etj. Ndaj jo rastësisht ish kryetari sovjetik Nikita Hrushçov më 1962
deklaroi haptazi se ardhmëria e Rusisë është në rrezik, se rinia ruse
nuk e ka të sigurtë ardhmërinë për shkak se është fundosur në
amoralitet dhe e dhënë pas pasioneve të shfrenuara si shkak i
mosmartesës. Në të njejtën kohë ish presidenti amerikan Xhon Kenedi e
deklaroi të njëjtën për rininë amerikane, duke e emëruar kështu: "rini
e cila nuk martohej e kështu çonte një jetë të çrregulluar, e paaftë
dhe e pandërgjegjshme ndaj shoqërisë". Francezëve të mundur në Luftën e
Dytë Botërore, marshali Peten ua tërhoqi vërejtjen kështu: "O miq ne na
shkatërroi dëfrimi! ". Pastaj vazhdoi: "Shqyrtoni mire gabimet tuaja
dhe do t'i gjeni më të rënda. Ju s'deshët fëmijë, e braktisët jetën
familjare. i shqelmuat vlerat e larta shpirtërore. Kudo kërkuat
epshin…" Ndaj historia tregon se popujt kanë kërkuar rrugëzgjidhje për
t'i çuar të rinjtë në martesë me qëllim që të mundin të vazhdojnë
ekzistencën dhe bashkësinë e tyre. Në perandorinë romake institucioni i
familjes qe tronditur nga përhapja e madhe e jetës beqare e të lirë.
Për këtë shkak, sipas ligjeve që nxorri perandori Oktavijan Augusti,
çdokush ishte i detyruar të martohej sipas mundësive të veta dhe të
martuarit që të bënin fëmijë. Kush nuk vepronte në përputhje me këto
urdhëra u nënshtrohej pasojave serioze e të rënda.
3- rreziqet
tjera shoqërore. Këto rreziqe kërcënojnë familjen, kërcënojnë të
ardhmen e foshnjave dhe fëmijëve të tjerë, shkaktojnë prishjen e jetës
bashkëshortore, ndërprejnë lidhjet familjare.
4- rreziku
ekonomik. Njerëzit e pamartuar dhe të dhënë pa epsheve shkaktojnë
rënien e ekonomisë së popullit, edhe atë: për shkak të dobësimit të
forcave punuese, të uljes së prodhimtarisë dhe përdorimit të mjeteve të
paligjshme.
5- rreziku fetar në këtë dhe në botën tjetër.
Tekefundit, i pamartuari, ai që don të ngel beqar, dhe jo i devotshëm
cilësohet me katër veti që na i ka treguar Muhamedi, sal-lallahu alejhi
ve sel-lem, i cili thotë: "Ruhuni nga prostitucioni se ai përmban katër
veti të këqija: ua nxin fytyrën, ua ndal rrizkun, e hidhëron All-llahun
dhe shkakton dënim të përhershëm në Xhehenem" (Taberaniu). E rreziku
fetar te personi që bën prostitucion është se atij i largohet besimi
dhe se i dyfishohet dënimi në Ditën e Kijametit, siç na ka treguar i
dërguari i cili thotë: "Ai që bën zina, nuk është besimtar në kohën kur
bën zina". (Buhari, Muslim).
Këto ishin disa nga rreziqet më të
njohura, që vijnë nga murgëria dhe beqaria, që dëmtojnë shëndetin,
familjen, moralin, shpirtin ekonominë, shoqërinë dhe fenë…
E
atëherë cila është rruga për përballimin e gjithë këtyre? Padyshim kjo
rrugë është martesa e hershme, sepse kur i riu të shoh se rruga është e
mbyllur për amoralitet dhe janë fshirë shenjat e saj, atëherë do ta
kuptojë se s'ka rrugëdalje tjetër për kënaqjen e epshit përveç me anë
të martesës legjitime, të cilën e ka ligjësuar All-llahu, subhanehu ve
teala, dhe e ka nxitur feja Islame, duke qenë martesa e heshme një prej
ligjeve Islame siç thotë Muhamedi, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, për
të rinjtë: "O ju të rinj! Kush ka mundësi për martesë le të martohet…!
" (El-Xhema-ah) Gjithashtu edhe Kur'ani i Madhërishëm e urdhëron
Martesën. Thotë All-llahu, xhel-le shanuhu, "Dhe martoni të pamartuarat
(të pamartuarit)…". Ky urdhër në përputhje me gjendjen dhe nevojën për
martesë të personit, shkallëzohet nga farzi e mëposhtë. (prej farz,
vaxhib në synnet etj. sh.r.) E në porositë tjera të të Dërguarit thuhet
kështu: "Me Martesën personat kanë plotësuar gjysmën e besimit, ndërsa
gjysma tjetër është respekti ndaj All-llahut. " apo "Martohuni që të
shtoheni, se unë do të mburrem me ju para popujve tjerë. "(Bejhekiu,
Abdurrezaku) Të tregojmë edhe se martesa dhe lindja e fëmijëve ka qenë
edhe në traditën e pejgamberëve, siç na tregon i Dërguari: "Katër gjëra
janë prej punëve të pejgamberëve: kënaja, parfumi, misvaku dhe martesa"
(Tirmidhiu) Dhe vërtetë të gjithë të Dërguarit janë martuar dhe kanë
pasur familje, përfshirë këtu edhe Muhamedin, sal-lallahu alejhi ve
sel-lem, përveç Isait, alejhis-selam, i cili nuk është martuar, por kur
do të kthehet në Tokë edhe ai do ta plotësojë këtë sunnet të
pejgamberëve.
Ndërkaq martesa ofron shumë përparësi dhe dobi, edhe atë;
1- shtimin, e me këtë edhe ruajtjen e gjinisë njerëzore. Thotë
All-llahu, xhel-le shanuhu, në Kur'an: "O ju njerëz! Kini frikë Zotin
tuaj që ju ka krijuar prej një vete (njeriu) dhe nga ajo krijoi palën
(shoqen) e saj, e prej atyre dyve u shtuan shumë burra e gra.
"(En-Nisa, 1), dhe në Kur'an e gjejmë edhe këtë: "All-llahu krijoi për
ju bashkëshorte nga vetë lloji juaj, e prej bashkëshorteve tuaja fëmijë
e nipa. "(En-Nahl, 72).
2- ruajtjen e familjes.
3- shpëtimin e shoqërisë nga prishja e moralit.
4- ndihmën e bashkëshortëve për formimin e familjes. Me anë të martesës
bashkëshortët ndihmohen në formimin e familjes, në edukimin e fëmijëve,
në punët e përditshme gjatë jetës, ku secili plotëson punën e tjetrit
dhe secili i kryen obligimet që i ka ndaj bashkëshortit, për të cilat
do të flasim inshaall-llah.
5- Në shërimin e shoqërisë nga sëmundjet e ndryshme të cilët i përmendëm.
6-në nxitjen e dashurisë prindërore. Me anë të martesës lind dashuria e
madhe e prindërve ndaj fëmjëve të tyre. Kjo shihet qartë në ndikimin e
madh që ka dashuria e prindërve te fëmijët dhe në sukseset gjatë
përkujdesjes, edukimit, shkollimit, ruajtjes së ineresave të tyre si
dhe në përpjekjet e tyre për një jetë më të mirë dhe ardhmëri me
perspektive.

Qetësimi
shpirtëror i bashkëshortëve me njëri tjetrin. Vërtetë, burri pas
kryerjes së detyrave të rënda të përditshme, kthehet në gjirin familjar
dhe bashkë me bashkëshorten dhe fëmijët i harron vështirësitë gjatë
ditës, duke akumuluar energji për sfidat e së nesërmes, e posaçërisht
vlen të përmendet prehja shpirtërore që gruaja e gjen tek burri i saj.
Për këtë All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: "… ato janë prehje për ju
dhe ju jeni prehje për to…"(El-Bekare, 187) , dhe thotë: "Edhe një
argument tjetër i tij është se Ai, nga lloji juaj krijon bashkëshorte
që të gjeni prehje pranë tyre dhe ndërmjet jush mbjell dashuri dhe
mëshirë. Ky me të vërtetë është argument për njerëzit që
meditojnë"(Er-Rum, 21)