C'ESHTE DASHURIA?

per mua dashuria eshte si frape pa sheqer

per mua dashnia ka dal jashte mode

per mua ka dale e skadume

dashnia per mua eshte "ja ke fut kot plako"

hahahahahahah DEA sa kam qeshur per zotin.

Dashuria , por e parë nga këndvështrimi filozofik. Dhe kuptohet, fillimi u takon filozofëve të lashtë grekë. Kjo pjesë këtu më poshtë, është marrë nga vepra "Banketi" ose "Gostia" e filozofit të madh Platoni (427 - 348/347 p.e.s).

Demoni "Dashuri" siç del dhe nga teksti është NDERMJET. As i ditur as i paditur, as i pasur as i varfer, as i kenaqur as i pakenaqur, shkurt Dashuria eshte, sipas tekstit, nje gjendje e ndermjetme ku nuk dihet çfare kemi e nuk kemi.


DIOTIMA : Kur lindi Afërdita, zotat shtruan një gosti, të gjithë zotat, përfshirë dhe Poros, djalin e Metis. Me të mbaruar darka, Penia, duke dashur të përfitojë diçka nga ushqimi, u paraqit për të lypur dhe ndenji pranë derës. Mirëpo Poros, i dehur me nektar, sepse nuk kishte ende verë, doli në kopshtin e Zeusit dhe, me kokën të rënduar nga dehja, e zuri gjumi. Atëherë Penia, e shtyrë nga skamja, pati idenë të përfitojë nga ky rast, për të patur një fëmijë nga Poros : ajo u shtri pranë tij, dhe ngeli shtatzanë. Kështu Dashuria u bë shoqe dhe shërbëtore e Afërditës, sepse ajo qe ngjizur në ditën e lindjes së Afërditës, dhe sepse ajo është natyrshëm e dashuruar pas së bukurës, dhe sepse Afërdita është e bukur.

Duke qenë bijë e Poros dhe e Penia, Dashuria ka marrë disa gjëra nga të dy. Së pari, ajo është gjithmonë e varfër, dhe larg së qenuri delikate dhe e bukur siç e përfytyrojmë rëndom, ajo është e ashpër, e rreptë, pa këpucë, pa shtëpi ; ajo nuk ka shtrat tjetër përveçse tokën, pa mbulojë, fle përjashtë, pranë dyerve dhe nëpër rrugë ; nga e ëma ajo ka marrë shumë, dhe skamja është shoqja e saj e përjetshme. Nga ana tjetër, duke i ngjarë të atit, ajo është gjithmonë në gjurmë të asaj çka është e bukur dhe e mirë ; ajo është guximtare, e vendosur, e zjarrtë, gjuetare e përsosur, sajuese dredhish gjithmonë të reja, amatore e shkencës, plot burime, që e kalon jetën e saj duke filozofuar, magjistare e shkathët dhe sofiste. Nga natyra e saj, ajo nuk është as e pavdekshme as e vdekshme ; në të njëjtën ditë, ajo është lulëzuese dhe plot jetë, sa kohë që ajo është në bollëk, e pastaj ajo vdes, e pastaj rilind, falë asaj që ka marrë nga i ati.

Ajo nuk e mban dot atë që e ka shtënë tashmë në dorë, në atë mënyrë që ajo nuk është kurrë në skamje, as në bollëk dhe se ajo mbahet në mes të diturisë dhe paditurisë, dhe ja përse. Asnjë prej zotave nuk filozofon dhe nuk dëshiron të bëhet dijetar, sepse ai është i tillë ; dhe, në përgjithësi, nëse jemi dijetarë, nuk filozofojmë ; por as të paditurit nuk filozofojnë dhe nuk dëshirojnë të bëhen dijetarë ; sepse padituria ka pikërisht këtë gjë të keqe që ajo i bind të gjithë ata që nuk janë as të bukur, as të mirë, as të ditur, që ato i gëzojnë këto cilësi. Mirëpo, kur besojmë që nuk na mungon diçka, atëherë nuk e dëshirojmë atë.

SOKRATI : Cilët janë pra, Diotima, ata që filozofojnë, nëse këto nuk janë as dijetarët as të paditurit ?

DIOTIMA : Edhe një fëmijë, tha ajo, do ta kuptonte menjëherë që ata që filozofojnë janë ata që janë ndërmjet të dyjave, dhe Dashuria bën pjesë këtu. Në fakt, dituria futet midis gjërave më të bukura ; mirëpo Dashuria është dashuria e gjërave të bukura ; është pra e nevojshme që Dashuria të jetë filozofe, që ajo të mbahet midis dijetarit dhe të paditurit ; dhe shkaku i kësaj është origjina e saj, sepse ajo është bijë e një babai dijetar dhe plot burime, dhe e një nëne pa dije dhe pa burime. Ja, i shtrenjti im Sokrat, kush është natyra e demonit. Në lidhje me mënyrën si e përfytyron ti Dashurinë, rasti yt nuk ka asgjë për tu habitur ; ti e përfytyroje atë, nëse mund ta nxjerr këtë nga fjalët e tua, që Dashuria është objekti i dashuruar dhe jo subjekti dashurues : ja përse, mendoj unë, ti e përfytyroje atë kaq të bukur ; dhe, në fakt, ajo çka është e dashurueshme është ajo çka është me të vërtetë e bukur, delikate, e përsosur dhe e lumtur ; por ai që dashuron ka një karakter krejt tjetër, siç dhe sapo e shpjegova.

Platoni, Banketi , f. 203-204

DASHURIA ESHTE DICKA SUBLIME QE KONSISTON NE FJALE KONTEMPORANE DHE QE NE APARENCE DUKEN DISI LLAKASHENTE POR QE NUK JANE TE TILLA
FAJI ESHTE I IMI QE MEREM ME NJEREZ SI PUNA JUAJ
E CIKLIT TE ULET
SHKALLES SE INJORANCES

UUUUUEEEEEEEEEE SI KA DAL MER EJJJJJJJJJJJJJJJ

dashuria, prevalimi i ndjenjave mbi logjiken

admin fol me fjale me te thjeshta per shtresat e ulta

dashuria, fitorja e budallallekut mbi te leverdisshmen

dashuria nje gushe me barin ku kullosin 2 gomar

dashuria, nje ndjenje idiote qe i trullos njerezit

hallall ta bofte perendia, dhe une e them

eh dashuria eshte me e keqe se shishja e biires time qe kam ne keto momente

te kam thene mos pi shume se le nom ,ngele duke e krahasu cdo gje me pijen poc

hahah po e kam dashnore moj pijen o xhelozia

ke filluar je bere tradhetar dhe ti, do e sqarojme kete muhabet se nuk e le ashtu pezull une, do te thyej njona brinjet hahahaha

dashnia eshte buke e gjalp e cecel , edhe nje gote uje pusi pas

gabele ik mi se ngele duke ngren je bere nje kv, nga receli hahahaha

do iki mi, se kam vene kerkese me nderru ashensorin , nuk me zen mi gaxhije as ashensori ehhhhhhh cme ka gjet

dea mos ha shume mi se je shendoshur pa mase

shumee

kujdes se mos te merr era rruges

Ndjenja me e bukur e momentit...

dashuria ...... nje loje e frikshme ...